Tkanka okrywająca
Kutykula jest warstwą nieprzepuszczalną dla gazów, dlatego w skórce występują specjalne aparaty szparkowe, niezbędne do kontrolowania parowania wody i przewietrzania rośliny. Większość roślin ma aparaty szparkowe złożone z dwóch komórek szparkowych, między którymi jest szczelina. Woda napływa do komórek i powoduje zwiększenie w nich turgoru (uwodnienia). Wtedy komórki wyginają się lub rozsuwają (zależnie od gatunku), a szczelina między nimi powiększa się. Kiedy woda odpływa z komórek, kurczą się one i zamykają szparkę – następuje wtedy ograniczenie parowania. Rośliny często posiadają włoski, będące tworami jedno lub wielokomórkowymi, pełniącymi rozmaite funkcje. Silnie rozgałęzione, tworzące grubą powłokę na liściach nazywaną kutnerem, mają za zadanie ochronę rośliny przed zbytnim nasłonecznieniem i zmianami temperatury poprzez ograniczenie parowania, przy okazji zniechęcają też owady do spożywania jej liści. Mocowanie do podłoża umożliwiają niektórym roślinom włoski czepne, które zaopatrzone są w haczyki. U pokrzywy można spotkać włoski parzące, które pełnią funkcję obronną. Znane są też włoski wydzielnicze, inaczej zwane gruczołowymi, które produkują olejki zapachowe albo enzymy trawienne. Włośniki to twór skórki korzenia, są jednokomórkowe, a ich funkcją jest zwiększanie powierzchni pobierania wody i związków nieorganicznych.
